- mansuefactus
- mansŭēfactus, a, um, Part., from mansuefacio.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.
mansuefacto — mansuefacto, a (del lat. «mansuefactus»; ant.) adj. Se aplicaba, por oposición a «mansueto», a los animales domesticados. * * * mansuefacto, ta. (Del lat. mansuefactus, part. pas. de mansuefacĕre, amansar). adj. desus. Animal, por naturaleza… … Enciclopedia Universal
MURAENA — I. MURAENA piscis priscis Romanis in deli iis, unde et Licinio Muraenae cognomen placuit. et apud Baulos, in parte Balana piscinam habuit Hortensius Orator, in qua Muraenam adeo dilexit, ut exanimatam flevisse credatur. In eadem villa, Antonia… … Hofmann J. Lexicon universale
desfricher — Desfricher, Extricare syluestrem agrum. Lieu desfriché, Locus mansuefactus … Thresor de la langue françoyse
mansuefacto — mansuefacto, ta (Del lat. mansuefactus, part. pas. de mansuefacĕre, amansar). adj. desus. Animal, por naturaleza bravo, amansado … Diccionario de la lengua española